Wat vinden jullie?
Een jongvolwassene van 21 jaar heeft heimelijk de borgsom van een van zijn ouders weggenomen. Hij ontkende de ontvangst ervan tot de ouder contact opnam met de verhuurder en ontdekte dat het geld naar hem was overgemaakt. Ondanks dat hij wist dat het niet van hem was, hield hij het geld. Zijn reactie was nonchalant, alsof het vanzelfsprekend was. Voorheen gedroeg hij zich vriendelijk en voorkomend tegenover zijn ouder.
Dit gedrag, inclusief het liegen en stelen, is onacceptabel. De ouder is boos, maar lijkt geen serieuze consequenties te verbinden aan de daad. Er is een gevoel dat er hardere maatregelen nodig zijn, zoals het stopzetten van alle financiële steun. Het geld zal waarschijnlijk niet terugkomen, gezien eerdere ervaringen met leningen die nooit werden terugbetaald, en ditmaal gaat het om een aanzienlijk bedrag.
Het grootste probleem is het liegen. Als hij eerlijk had gevraagd om het geld te lenen, was het misschien mogelijk geweest. Zonder consequenties is de vrees dat hij dit gedrag zal herhalen als de kans zich voordoet....
is het jouw kind? Anders niet mee bemoeien.
ik denk dat deze jongen misschien een gokverslaving heeft of anderzijds diep in de problemen.
Het is voor mij uit jouw tekst niet op te maken wat hij heeft gedaan; toen ik mijn vorige huis huurde moest ik de eerste keer een borgsom betalen (dubbel huurbedrag) die je terug zou krijgen als je weer vertrok en de woning onbeschadigd achter zou laten. Maar de situatie die jij beschrijft, hoe hij zich dat geld toe zou kunnen eigenen, begrijp ik niet.
Enfin; hoe iemand ertoe komt om makkelijk geld weg te nemen wat niet van hem is en een ander in de problemen brengt? Ga maar na: als je ouders alles goedvinden wat jij doet en zich nooit verweren of boos worden, denkt het kind dat het reuze meevalt met het "in stilte lenen" van geld want er komt geen bezwaar. Dat op de eerste plaats. Er is op dat moment geen woedende ouder die hem luid de les leest, die hem een schuldig gevoel geeft, die hem vertelt dat dit gevolgen gaat hebben, dat ze hem nooit meer zullen helpen ook al smeekt hij erom. Hij ziet de pijn en de verontwaardiging niet in hun ogen.
Dus dat gebeurt nu niet; allemaal in naam der "liefde" wat het niet is. Wat het wel is? Toegeeflijkheid, omdat ze bang zijn dat het kind niet meer van hen houdt als het niet verwend wordt. Eigenlijk een gebrek aan echte interesse.
Voor het kind is het vermoedelijk een bovenmatig veel waarde hechten aan geld, omdat geld de tijd makkelijker voorbij laat gaan. Hij kan de tijd niet vullen met iets anders, iets waardevollers en is bang voor een oncomfortabel leven.
Wat je eraan moet doen? Als je een ouder bent van de jongen zou ik reageren. Hij moet zich echt beroerd gaan voelen door jouw teleurstelling. Ben je geen ouder dan kan je wel iets zeggen als: "en dat doe jij je ouders aan?" maar verder kan je niets doen. Het is dan echt jouw zaak niet.
Er zijn wèl consequenties! Hij heeft het vertrouwen geschonden. Zijn ouder voelt zich door hem bedonderd en is boos.
Dat is nogal wat.
Of en hoe die ouder hier nog financiële consequenties aan verbindt, is helemaal aan die ouder zelf. Daar moet je je niet mee bemoeien. Maar die knul zal de gevolgen van zijn handelen, dus sowieso voelen.
Wees daar maar niet bang voor.
(edit, fout gelezen, dacht dat hij de borg niet aan de verhuurder had betaald)
"Hij ontkende de ontvangst ervan tot de ouder contact opnam met de verhuurder en ontdekte dat het geld naar hem was overgemaakt. Ondanks dat hij wist dat het niet van hem was, hield hij het geld."
Ik begrijp het niet. Is de borg dus betaald? Welk geld heeft de zoon nou zelf gehouden dan? Of gaat het om een groter bedag waar nu een deel van verdwenen is, naast de borg?
hoe kan het kind bij de rekening van de ouder?
Dan zie je zelf toch ook dat het overgemaakt is.
Raar, onduidelijk verhaal.
Betaalde de ouder de huur aan kind en kind aan verhuurder. Tja, als je kind niet te vertrouwen is met geld dan betaal je dingen direct vanaf jouw rekening.
En nooit meer geld lenen aan kind.
Ik begrijp het ook niet helemaal. Hoezo krijgt een kind van de huurder de borgsom van de woning die zijn ouders hebben gehuurd, terugbetaald door de verhuurder? Verhuurder moet borg terugbetalen aan degene die de borg heeft betaald. Heeft kind het op een akkoordje gegooid met de (particuliere?)verhuurder?
Of gaat dit om een heel ander soort borg?
Wie ben jij in het verhaal?
Ben jij zelf de ouder? Dan zou ik de borgsom verrekenen met de financiële steun die ik hem anders zou geven. (als er meer speelt zou ik wellicht zelfs aangifte doen).
Ben jij een ander familielid? Dan hangt het van je relatie af die je met beiden hebt wat je kunt doen. Ik zou er in elk geval over in gesprek gaan, want het lijkt in elk geval een hele ongezonde relatie tussen ouder en kind.
Er zijn inderdaad nogal wat onduidelijkheden, Lady!
Ik ging er bijvoorbeeld eerst vanuit dat de huurder de borg niet had ontvangen. Na een paar keer lezen, denk ik nu dat de geldstroom via die zoon ging en de huur is beëindigd. Die zoon loog vervolgens tegen zijn ouder dat hij de borg (geen gift, maar een lening van die ouder) niet had teruggekregen van de verhuurder. Klopt dat?
Verder is me compleet onduidelijk wat jouw rol is. Dat is nogal relevant. Ben je mede-opvoeder? Is die moeder minder capabel en ben jij verantwoordelijk voor haar functioneren? Of ben je een bezorgde buitenstaander?
Ook van de zorgen die je noemt, begrijp ik niet welke zorgen de ouder heeft en welke zorgen jij hebt. Je laatste zin, bijvoorbeeld: 'Zonder consequenties is de vrees dat hij dit gedrag zal herhalen als de kans zich voordoet....' Als jij een buitenstaander bent die daar bang voor is, zal ik je adviseren dat je je er niet mee moet bemoeien. Maar ik zou heel anders reageren als die ouder zelf consequenties overweegt om herhaling te voorkomen en hier vraagt of we mee kunnen denken over hoe je dat aanpakt.
Ik hoop dat je eea kan ophelderen. Dan heeft reageren ook meer nut.
Woonde kind zelfstandig, en heeft hij het geld voor de borg geleend van ouders? Dan zou het nog verklaarbaar zijn dat verhuurder het aan kind heeft terugbetaald.
Als kind het geld van de terugontvangen borg heeft verbrast, dan lijkt het mij het probleem van kind om dat bedrag bij elkaar te krijgen om ouders terug te betalen. Of de ouders laten het erbij en trappen nooit meer in het verhaaltje ‘lenen’. Niet meer helpen, ze moeten hem zelf op de blaren laten zitten. Maar de eventuele problematiek erachter (schulden door verslaving?) kennen we niet, dus een oordeel is moeilijk te vellen.
Inderdaad, zonder duidelijkere schetsing van situatie kan hier moeilijk zinnig op geantwoord worden!
Vragen:
In welke relatie sta jij tot benadeelde ouder?
In welke relatie sta jij tot 21-jarige?
Begrijp ik het goed dat geld niet op rekening is geplaatst maar in handen van verhuurder is gegeven? (Want hoe zou het kunnen als geld op speciale borgrekening is gezet, dat kind - die officieel geen partij in deze is - de rekening mee kan opheffen?)
Waarom geeft verhuurder de borg aan kind van de eigenlijke huurder?
Hoe is het mogelijk dat de borg voor een huurpand wordt teruggegeven zonder dat er eindcontrole is van de staat van het leeggemaakte pand? Is het huurcontract trouwens al wel opgezegd of is kind die borg 'gewoon' gaan terugvragen?
Wat is een aanzienlijk bedrag? Is dat 500 euro of 5000 euro?
Op welke manier krijgt kind nog financiële steun van ouder? Waarom blijft kind gesteund terwijl er in het verleden zich al soortgelijke feiten hebben voorgedaan?
Is er ook een andere ouder in dit verhaal?
Jouw verhaal, TO, levert meer vragen dan antwoorden op.
Ik denk dat hij niet durfde te vragen omdat er al eerder geleend was Bij vragen kan je nee horen . Deze borg was veel geld dus heerlijk. Heeft deze jongen problemen? Hij kan dus al langere tijd niet met geld omgaan.
Wat maakt dat hij dat niet kan ????
Vraag 1; hoe weet dit Kind dat er een borgsom is?
Vraag 2; hoe kan een verhuurder de borg aan hem uitbetalen? Terwijl ouder geen toestemming heeft gegeven?
Dit verhaal klopt voor geen meter…..
Ordinaire tvp, ik vind het verhaal fascinerend. Alle goede vragen zijn al gesteld.
madee schreef op 08-07-2025 om 08:23:
Woonde kind zelfstandig, en heeft hij het geld voor de borg geleend van ouders? Dan zou het nog verklaarbaar zijn dat verhuurder het aan kind heeft terugbetaald.
Dit denk ik.
Kind huurde een woning, ouders betaalden de borg. Kind verlaat de woning en in plaats van dat de borg terug naar de ouders gaat, is de borg op de rekening van kind gestort.
Zo te lezen is TO niet de ouder, maar misschien de nieuwe partner van een van de ouders?
"Er is een gevoel dat er hardere maatregelen nodig zijn" en "Zonder consequenties is de vrees dat hij dit gedrag zal herhalen". Lekker cryptisch omschreven. Ik vermoed dat de ouder het erbij wil laten zitten, maar TO aandringt op "sancties".
Ik zou dit vooral door de ouder(s) zelf laten regelen.