Wel of niet 'bemoeien'?
Hallo ouders, graag wissel ik even van gedachten over hoe ver je je kind loslaat in de volgende situaties.
Mijn zoon is 18. Ik ben alleenstaand moeder van twee kinderen. We hebben een goede band, praten open met elkaar en beide kinderen zijn erg wijs voor hun leeftijd. Mijn zoon heeft rond 1500 euro aan totale inkomsten per maand, netto. Hij woont thuis en draagt 250 euro bij aan kostgeld. Verder heeft hij een paar vaste lasten zoals zijn zorgverzekering en mobiel abonnement. Balans opmakend zou hij na vaste kosten rond de 1000 euro overhouden per maand. Toch is het elke maand op en kan de zorgverzekering regelmatig niet afgeschreven worden (dit is al halverwege de maand). Er is weinig tijd om geld uit te geven aangezien hij werkt en 1 dag naar school gaat. We hebben erover gepraat hoe hij beter inzicht krijgt in zijn uitgaven en hoe hij kan sparen voor bijv. zijn vakantie. Alles fijn en open. Toch blijft het een probleem en kan ik niet begrijpen waar elke maand die 1000 euro heengaat als je thuis woont. Hij rookt soms en blowt op 1 of 2 weekendavonden. Veel geld gaat naar verse versnaperingen op werkdagen en als hij met vrienden is. Ik stimuleer hem van huis uit lunch en lekkers mee te nemen, zodat hij daar geen geld aan kwijt is. Maar een vers gehaald broodje blijft het lekkerst. Ik wil mijn kind vrijheid geven te leren omgaan met geld. Maar in hoeverre kan ik dit doen zonder niet zelf in problemen te raken als hij bijvoorbeeld steeds op achterloopt met rekeningen? Daarnaast loopt hij met potjes wiet in zijn tas rond. Eerst ontdekte ik potjes in zijn kast (was van een vriend, zei hij, en die heeft hij nu niet meer in bewaring voor hem). Ik zag het bij toeval en heb ernaar gevraagd. Is voor eigen gebruik: "In potjes zodat ik weet wat er in een joint gaat.". Het is naar zijn zeggen en naar mijn beoordeling minder dan 3 gram. Ik vertrouw hem en hij is zeer beledigd als ik mijn zorg uit dat het misschien voor verkoop is dus dat doe ik niet meer. Toch stuitte ik nu op een zak vol lege, nog te vullen, potjes. Voor eigen gebruik kun je dezelfde potjes hergebruiken, dacht ik. In hoeverre kan ik hem hierop aanspreken? Of zijn gang laten gaan? Ik ben vaak voor zelf laten ervaren en open delen van visies. Pubers willen niet dat je alles weet en liegen soms liever (wat gezond schijnt te zijn m.b.t. zelfstandig worden) maar ik wil niet dat hij misschien toch dealt in wiet zolang hij thuis woont. Erop doorvragen levert ruzie op omdat hij dan vindt dat ik hem niet vertrouw. Ik wil hem ook gewoon vertrouwen, hij is verder een verstandige en zachtaardige jongen en nooit echte problemen gehad met hem.
Hij is 18, dus niet bemoeien met gelduitgaven en evt. wietverkoop? Of toch wel want al is hij 18: ik voel me verantwoordelijk zolang hij thuis woont en wil hem nog wat richting en steun geven daar waar het niet lukt. Daarnaast voel ik me verantwoordelijk naar andere ouders toe.
Wat doen jullie/zouden jullie doen in soortgelijke situaties met jullie jongvolwassen kinderen?
Groetjes
Mosterd
Simpel trucje
Wat ik zelf altijd al doe, en mijn kinderen nu ook: elke maand, een dag of twee nadat het studiegeld/salaris gestort wordt, gaat er een automatische overschrijving naar de spaarrekening.
Mijn zoon spaart op zijn spaarrekening voor zijn collegegeld, en verder zet hij zijn kleedgeld erop plus wat extra voor bijzondere uitgaven. Het geld dat overblijft op de lopende rekening kan hij, rekening houdend met studiekosten, min of meer vrij besteden.
AlisonH schreef op 16-03-2022 om 13:36:
Ik heb nog één vraag. Je zegt dat hij ook vaak voor vrienden betaalt. Krijgt hij dat ook ooit terug of is hij gratis bank geworden?
Hij krijgt het terug dmv tikkies. Van sommigen niet en daar schiet hij niet meer aan voor.
Zelf lukt het hem dus niet om minder uit te geven. En zijn vrienden profiteren lekker mee van zijn ruime inkomsten. Hartstikke zonde! Is het een idee dat hij direct na het storten van zijn salaris een deel wegzet op een rekening waar hij niet aan kan komen (dus die jij soort van beheert). Als het niet op je betaalrekening staat, kan je het ook niet uitgeven. Verder inderdaad potjes maken en budgetteren. Het is natuurlijk niet hip, maar contant weekgeld werkt wel heel erg goed om te bezuinigen. Heel overzichtelijk: op = op. Volgende week beter.
Hij kan jou machtigen om zijn spaarrekening te kunnen zien, is vrij eenvoudig bij de bank te regelen. Maar dat moet hij dan wel zelf willen, zonder zijn toestemming kan het niet.
Ik denk dat het ook goed is als hij een budget voor 'lekkere broodjes, drinken, snoep etc.' vaststelt. Bijvoorbeeld 50 euro per maand. Dat vind ik al veel, want het zijn extra's. Over zelf meenemen; ik zie niet wat er onhandig is aan een tas met een broodtrommel en een paar flessen water (of ander drinken) mee te nemen. Elke dag iets kopen is vele malen duurder en al die wegwerpflesjes zijn ook niet goed voor het milieu.
Vast bedrag overmaken naar de zorgverzekering in ieder geval, je kunt de datum vaak wijzigen tot net nadat je salaris is binnengekomen. Ik neem aan dat hij wel de maximale zorgtoeslag krijgt? Verder nadat het salaris is binnengekomen een vast bedrag overmaken naar een spaarrekening waar je niet zomaar bij kan.
Allereerst zou ik beginnen met zijn maandelijkse bijdrage te verhogen. Hij heeft het geld en betaald op dit moment minder dan ikzelf ruim twintig jaar geleden. Eventueel kun je dan een deel van dit geld opzij zetten voor het geval hij echt in de problemen komt.
Ervan uitgaande dat zijn inkomen niet de norm is binnen zijn vriendenkring, zou ik zeker eens bekijken of hij niet een melkkoe geworden is voor hen. De verleiding kan groot zijn voor hem om vriendschap af te kopen.
Misschien kun je hem ook nog aanleren om aan het begin van de maand zelf een vast bedrag opzij te zetten, zodat hij toch spaart en het vrij te besteden budget wat lager ligt.
Tot slot: geen ervaring met wiet, maar duizend euro/maand vrij te besteden en het gaat volledig op? Mijn eerste gedachte is cocaïne.
Iemand die zorgtoeslag ontvangt en betrekkelijk veel verdient, krijgt bericht van SVB dat de teveel genoten toeslag terug betaald dient te worden en er een korting volgt op de maanden waarin nog sprake is van zorgtoeslag. Hier een bbl’er die bericht kreeg even €700 terug te storten. Waarschuw je zoon dat hij die betaling kan verwachten en een bedrag opzij heeft staan.
Ook al heeft hij nog nooit een blauwe formulier ingevuld, zijn werkgever geeft aan belasting door hoeveel inkomsten hij dat jaar ontvangen heeft. Je zoon zit zodoende in systeem belastingdienst.
Spaarrekening openen is de beste oplossing. En daarbij, welk doel voor het spaargeld.
Ik denk dat bij de dag leven zonder zorgen (over uitgaven iig) het euvel is. Wat wil je zoon graag? Zijn rijbewijs halen, een auto kopen of een ander mooi vooruitzicht voor zijn toekomst. Dan kun je daar naar wijzen. Wil je die mooie auto straks? Als je nu elke maand daar x bedrag voor op de bank zet, of desnoods in een pot of envelopje in huis, heb over dit x aantal tijd gewoon het geld om die te kopen.
Ik denk dat er genoeg alleenstaande moeders jaloers zijn op wat hij vrij te besteden heeft. Een bepaalde tijd genieten van wat je hebt is ook fijn maar het leven kan ook ineens omslaan en dan moet je leren van een paar euro de maand rond te breien. En als je dan niet weet hoe, is dat wel sneu.
Verder denk ik ook dat je allang je best doet hoor. Het is net 18, ze hebben je nog wel even nodig.
Als hij zo'n gat in z'n hand heeft laat hem dan maandelijks een flink bedrag aan jullie betalen wat jullie op een spaarrekening zetten. Dan wordt er automatisch voor hem gespaard wat ie kan gebruiken als ie op zichzelf gaat wonen.
Toen mijn zoon in het eerste jaar bbl’er flink verdiende, kocht hij ook een dure iPhone terwijl wij normaal niet meer dan €200 voor een mobiel uitgaven. Grr.
Maar hij luisterde ook naar de gesprekken met collega’s en hun vaste lasten als gevolg van op zichzelf wonen. Dat maakte dat hij wel graag naar websites met snelle auto’s keek, maar zijn portemonnee dicht hield. Ook dacht hij meer na over inkomsten en uitgave. Soms hebben gesprekken met collega’s meer effect bij een jongeman dan de wijze raad van moeders. (Eerlijk gezegd, wat je zoon uitgeeft, spaart mijn zoon. Maar hij is ook paar jaar ouder.)
Je zoon is nog jong; geef hem nog wat tijd om zelf tot inzicht te komen.
Thomass schreef op 16-03-2022 om 14:22:
Vast bedrag overmaken naar de zorgverzekering in ieder geval, je kunt de datum vaak wijzigen tot net nadat je salaris is binnengekomen. Ik neem aan dat hij wel de maximale zorgtoeslag krijgt? Verder nadat het salaris is binnengekomen een vast bedrag overmaken naar een spaarrekening waar je niet zomaar bij kan.
Wat bedoel je met de maximale zorgtoeslag? Hij heeft 1500 euro netto! Of zit daar de zorgtoeslag al bij? Hij betaalt alleen 250 euro kostgeld. Ik weet niet of moeder dan nog als toeslag partner geldt maar mag hopen dat hij niet maximale zorgtoeslag krijgt als hij netto 1500 euro verdiend. Zo jagen we met z'n allen de kosten voor gezondheidszorg wel omhoog.Mijn ouders hebben alleen AOW en een piepklein pensioentje en hebben netto misschien 200 euro meer te besteden maar wel huur, verzekeringen, veel ziekte kosten etc etc en die krijgen ook niet de maximale zorgtoeslag.
Maar goed ...ik weet het ook niet...
Ik vind die 250 euro per maand wel weinig eerlijk gezegd .dat is ongeveer 50 euro per week als je uitgaat van 4,5 weken in een maand. Eten gas water licht etc etc. Daar komt ie goed.mee weg! En als hij nu nog zou sparen. Nu snap ik dat je je kind niet het vel over de neus wil halen. Maar ik zou zeker voorstellen dat hij 400 of 450 euro stort. Houd je 50 euro extra voor je zelf ( oplopende energie kosten!)en zet je 100 /150 euro voor hem op een spaarrekening. Dat voorkomt ook dat hij tot z'n 40e bij jou blijft wonen.... Want hoe denkt hij anders een woning te krijgen. Als je wilt huren moet je soms ook al borg, sleutel geld,maandextra huur of weet ik het wat betalen. 6000 euro zou toch het minste moeten zijn wat hij bij elkaar moet sparen. Misschien raakt hij wel gemotiveerd als hij zijn spaargeld zit groeien.
Ely schreef op 16-03-2022 om 13:38:
Volgens mij zijn er twee dingen (die verbonden zijn); het geld en de wiet.
Voor het geld zou ik hem twee of drie scenario’s voorstellen waaruit hij mag kiezen en hem de optie geven zelf een scenario te bedenken die jij kan overwegen. Bijvoorbeeld;
- je helpt hem met zijn financiën, hij geeft open en eerlijk inzage, jij kijkt mee en adviseert. Hij committeert zich daarin. Eventueel kun je daar ook iets van een positief perspectief aan hangen: dat je hem beloofd dat hij zo X euro per jaar gaat sparen en jij - indien gehaald- dat met een bedragje vermeerderd ofzo.
- hij doet het zelf maar dat betekent dat jij ook minimaal ondersteunt, niks voorschieten of lenen, geen extraatjes etc
- een door jullie gemaakte combi van bovenstaande opties.
Misschien als hij bewust voor zo’n scenario kiest hij er wat meer eigenaarschap op voelt. (Beetje geïnspireerd op Gordon methode)
daarnaast de wiet; ik heb iemand kapot zien gaan aan dat spul en kon het niet voorkomen. Ik zou er een lief ding voor over hebben om dat te kunnen voorkomen. Hoe weet ik niet. Maar t spul is niet zo onschuldig als sommige denken. Ja er zijn mensen die incidenteel gebruikten en daar goed mee weg gekomen zijn, ik ook nl. Maar er zijn er ook die er afhankelijk van worden en dan kom je al gauw in een lastig grijs gebied met verslaving, geld, dealen, etc. Ik zou dat zeker niet met leden ogen aan kunnen zien maar heb geen panklare oplossing hiervoor. Er open over praten lijkt me wel de voorwaarde en dan proberen te laten inzien waar de glijdende schaal begint (veel eerder dan iemand denkt)
Dank je wel voor de tips! Ik probeer altijd op de manier van eigenaarschap te werk te gaan waar dat kan. Ik zie dat dat goed doet en ze trots doet voelen. Qua financieel gebeuren is het onder me vandaan getrokken, zo voelt het, omdat vanaf de 18e verjaardag ineens alle zicht op uitgaven, verzekeringen, e.d. weg wordt gerukt door privacybescherming. Kind moet ineens alles zelf regelen met betaalinstanties en als dat eens niet zo soepel loopt dan moet je je kind als ouder achter de vodden zitten dat ze bellen/informeren want als ouder mogen ze je geen info meer vertrekken. Hartstikke leuk maar als je kind nog in een ontwikkelingsproces zit of vanaf zijn 18e overladen wordt met alles wat hij zelf moet gaan regelen dan gaat dat nog niet vlekkeloos zelfstandig. Ik had liever gezien dat je dat tempo tot zelfstandigheid zelf mag bepalen. Nu kan mijn zoon gewoonweg zeggen dat hij 18 is en als hij geen inzage wil geven dan houdt het op. Dan kan het zeker goed werken als we scenario 1 afspreken. Vrijheid met de nodige begeleiding zolang gewenst en nodig.
Ik begrijp je reactie w.b. wiet. Ik heb het zelf van dichtbij meegemaakt met iemand en ik hoor over jongens waar het niet goedloopt. Het is de mate en zelfdiscipline die bepaalt of het een slecht iets wordt. Hetzelfde geldt voor alcohol. Ik drink zelf nooit tot nauwelijks en dat wordt vaak 'ongezellig' of bijzonder gevonden. Ik zie mensen die het bij af en toe een glaasje houden, vrouwen die elke dag wijn nodig hebben (daar horen al alarmbellen af te gaan bijv.) en ik heb mensen gezien die overmatig dronken. Allemaal als puber begonnen met dat eerste glas.
Gelukkig zijn de verhalen van geen maat kunnen houden in alcohol of drugs in de minderheid en ken ik de meest keurige volwassenen die vroeger blowden maar daar niet in bleven hangen. Het valt niet van te voren met zekerheid te zeggen hoe het loopt. Daarom vind ik de openheid erover ook zo belangrijk. Geen stiekem gedoe zoals ik over meerdere bekenden van mijn zoon hoor. De ouders denken dat hun kinderen niet blowen en op tijd ingrijpen is er dan helemaal niet bij.
Je hebt het over zelfdiscipline aangaande alcohol en drugs. Maar 500 euro per maand aan lekkere dingen uitgeven in de supermarkt getuigt ook niet van heel veel zelfdiscipline. Dus ik zou het toch in de gaten houden.
Wat trouwens ook helpt is de pinpas thuis laten als hij naar zijn werk gaat. Dan kan hij niet naar de supermarkt.
Daarnaast zou ik niet per se het kostgeld verhogen als dat niet nodig is, laat hem maar sparen voor zichzelf. Wel kun je met hem afspreken dat hij meer overmaakt naar jou en dat jij een bepaald bedrag per maand voor hem spaart als hem dat zelf niet lukt.
kaatjecato schreef op 16-03-2022 om 13:46:
volgens mij doe je het hartstikke goed, Mosterd!
Wat misschien nog handig is: op online spaarrekeningen kun je vaak potjes indelen (bijv vakantie, computer, etc). En je kunt instellen dat je niet via je bankieren app geld kunt overmaken van spaarrekening naar betaalrekening (andersom dan bijvoorbeeld wel). En misschien dat jij gemachtigd bent voor die spaarrekening zodat je kunt zien wat er gebeurt? Dat kan de drempel verhogen om geld dat op zijn spaarrekening staat over te zetten naar zijn betaalrekening.
Dat van dat voorschieten aan vrienden herken ik bij mijn zoon. Heel sociaal maar ook heel onhandig. Samen houden ze dan in stand dat ze geen zicht hebben op hoeveel geld je nu hebt....
Als dat in een vriendengroep zo gaat kan het moeilijk zijn om tegen de groepsdruk in te gaan, maar wel de moeite waard om te bespreken of hij daar wat mee kan doen?
Dank je wel! Ik probeer altijd mijn best te doen als ouder en mezelf daarin te verbeteren 
Goede tips! Ik ga dat over instellen van eenzijdig overmaken naar spaarrekening vandaag met hem bespreken. Ik wist dat niet. En mij laten machtigen om hem op weg te helpen. Meer samen inzicht krijgen zonder hem tekort te doen. Of hij dat wil is een tweede.
Ik vraag me inderdaad ook af of ze nog wel zicht hebben op het voorschieten en uitlenen aan vrienden. Sociaal, zeker, maar als er 1 in de groep daarin altijd sociaal is en niet merkt dat het niet terugbetaald wordt kost het diegene meer dan-ie denkt. Ga ik ook navragen, hoe ze dat overzicht houden.
MamaE schreef op 16-03-2022 om 13:49:
Wij geven met een heel gezin nog niet eens 500 euro in de supermarkt uit!
Dat hij leuk verdient tijdens zijn BBL-opleiding is alleen maar fijn. Zeker met de huizenprijzen van tegenwoordig is een leuk bedrag op de spaarrekening echt noodzakelijk. Maar 1000 euro vrij te besteden is echt veel. Lang niet alle mensen met een huishouden kunnen dat niet hoor. Want dan moet je ook nog huur/hypotheek, gwl, verzekeringen, auto, brandstof, boodschappen etc. betalen en dan is er echt niet altijd nog 1000 euro over 'voor de leuk'.
Het is goed dat jij hem niks toestopt, want hij heeft meer dan genoeg te besteden. En op is op, dat ervaart hij dan vanzelf.
Wat hij voorschiet voor vrienden, betalen die dat ook terug? Want uiteindelijk zou dat geld moeten zijn wat hij niet uitgeeft.
Het lijkt me handig om de zorgverzekering te laten afschrijven op een moment als het salaris net gestort is. Dan krijg je ook niet dat daar schulden ontstaan en uiteindelijk je zelfs niet meer verzekerd bent. Plus een vast bedrag naar de spaarrekening elke maand nadat het salaris is gekomen.
Eens een keer wat lekkers halen, oké, maar elke dag meerdere keren is belachelijk. Als je 500 euro deelt door 30 of 31 dagen kom je uit op ruim 16 euro per dag wat hij aan voedsel in de supermarkt koopt, nog los van wat hij bij jou thuis eet. En dan heb ik de weekenddagen meegerekend. Deel je dat bedrag door 20 werkdagen per maand, kom je op 25 euro per dag uit. Dat kan echt rigoureus minder en het is ook niet iets dat hij later als hij een eigen huishouden heeft kan doen.
Over wietgebruik ben ik keihard; ik wil geen wiet in mijn huis, ook niet een beetje voor eigen gebruik. Wat normaal is vind ik niet boeiend, ik wil het niet in huis hebben.
Over sommige principes valt met mij niet te onderhandelen.
Als er drugs gedeald wordt vanuit jouw huis kan op last van het bevoegd gezag (burgemeester) het huis voor bepaalde tijd gesloten worden en dan sta je op straat met je kinderen, want je hebt geen recht op ander onderdak.
Laatst nog een artikel over gelezen. Zoon van 15 dealde drugs vanuit huis en pa, ma en andere kind konden een maand op straat bivakkeren ook al wisten ze van niks.
Precies, dat geef je voor een gezin nog niet aan boodschappen uit. Dat was ook wat ik zei toen hij het me vertelde. Hij was zelf net zo perplex. Het gaat steeds om een paar euro per keer. Dat lijkt dan niet veel maar ga vaak en alles bij elkaar wordt het een belachelijk hoog bedrag. Toen hij nog geen fulltime baan had en ik nog inzage had op zijn rekening kocht hij inderdaad op sommige dagen voor rond 15 euro bij verschillende supermarkten. Vaak over gesproken en soms ging het beter en was hij trots en ik ook. Het is met zijn vriendengroepjes gebruikelijk wat te eten en te drinken te halen telkens als ze afspreken. Hij had zelf bedacht om buiten te wachten als vrienden iets gaan kopen en deed dat. Ik zal eens vragen hoe dat nu gaat. Even het idee opfrissen misschien.
Ik deel dat soort informatie (over uit huis gezet worden als gezin) met hem. Hij reageert vaak met: " Dat begrijp ik toch ook. Ik kan toch nadenken." En hij is boos en teleurgesteld dat ik zoiets aanhaal omdat ik dan dus blijkbaar denk dat hij slechte dingen doet. Ik heb ook geen reden om hem te verdenken van iets verkeerds. Enkel omdat ik niet kan plaatsen waarom hij die potjes heeft.