Wel of niet 'bemoeien'?
Hallo ouders, graag wissel ik even van gedachten over hoe ver je je kind loslaat in de volgende situaties.
Mijn zoon is 18. Ik ben alleenstaand moeder van twee kinderen. We hebben een goede band, praten open met elkaar en beide kinderen zijn erg wijs voor hun leeftijd. Mijn zoon heeft rond 1500 euro aan totale inkomsten per maand, netto. Hij woont thuis en draagt 250 euro bij aan kostgeld. Verder heeft hij een paar vaste lasten zoals zijn zorgverzekering en mobiel abonnement. Balans opmakend zou hij na vaste kosten rond de 1000 euro overhouden per maand. Toch is het elke maand op en kan de zorgverzekering regelmatig niet afgeschreven worden (dit is al halverwege de maand). Er is weinig tijd om geld uit te geven aangezien hij werkt en 1 dag naar school gaat. We hebben erover gepraat hoe hij beter inzicht krijgt in zijn uitgaven en hoe hij kan sparen voor bijv. zijn vakantie. Alles fijn en open. Toch blijft het een probleem en kan ik niet begrijpen waar elke maand die 1000 euro heengaat als je thuis woont. Hij rookt soms en blowt op 1 of 2 weekendavonden. Veel geld gaat naar verse versnaperingen op werkdagen en als hij met vrienden is. Ik stimuleer hem van huis uit lunch en lekkers mee te nemen, zodat hij daar geen geld aan kwijt is. Maar een vers gehaald broodje blijft het lekkerst. Ik wil mijn kind vrijheid geven te leren omgaan met geld. Maar in hoeverre kan ik dit doen zonder niet zelf in problemen te raken als hij bijvoorbeeld steeds op achterloopt met rekeningen? Daarnaast loopt hij met potjes wiet in zijn tas rond. Eerst ontdekte ik potjes in zijn kast (was van een vriend, zei hij, en die heeft hij nu niet meer in bewaring voor hem). Ik zag het bij toeval en heb ernaar gevraagd. Is voor eigen gebruik: "In potjes zodat ik weet wat er in een joint gaat.". Het is naar zijn zeggen en naar mijn beoordeling minder dan 3 gram. Ik vertrouw hem en hij is zeer beledigd als ik mijn zorg uit dat het misschien voor verkoop is dus dat doe ik niet meer. Toch stuitte ik nu op een zak vol lege, nog te vullen, potjes. Voor eigen gebruik kun je dezelfde potjes hergebruiken, dacht ik. In hoeverre kan ik hem hierop aanspreken? Of zijn gang laten gaan? Ik ben vaak voor zelf laten ervaren en open delen van visies. Pubers willen niet dat je alles weet en liegen soms liever (wat gezond schijnt te zijn m.b.t. zelfstandig worden) maar ik wil niet dat hij misschien toch dealt in wiet zolang hij thuis woont. Erop doorvragen levert ruzie op omdat hij dan vindt dat ik hem niet vertrouw. Ik wil hem ook gewoon vertrouwen, hij is verder een verstandige en zachtaardige jongen en nooit echte problemen gehad met hem.
Hij is 18, dus niet bemoeien met gelduitgaven en evt. wietverkoop? Of toch wel want al is hij 18: ik voel me verantwoordelijk zolang hij thuis woont en wil hem nog wat richting en steun geven daar waar het niet lukt. Daarnaast voel ik me verantwoordelijk naar andere ouders toe.
Wat doen jullie/zouden jullie doen in soortgelijke situaties met jullie jongvolwassen kinderen?
Groetjes
Mosterd
MamaE schreef op 16-03-2022 om 16:43:
Je hebt het over zelfdiscipline aangaande alcohol en drugs. Maar 500 euro per maand aan lekkere dingen uitgeven in de supermarkt getuigt ook niet van heel veel zelfdiscipline. Dus ik zou het toch in de gaten houden.
Wat trouwens ook helpt is de pinpas thuis laten als hij naar zijn werk gaat. Dan kan hij niet naar de supermarkt.
Daarnaast zou ik niet per se het kostgeld verhogen als dat niet nodig is, laat hem maar sparen voor zichzelf. Wel kun je met hem afspreken dat hij meer overmaakt naar jou en dat jij een bepaald bedrag per maand voor hem spaart als hem dat zelf niet lukt.
Precies, de verleiding aan eten en drinken is te groot. En het gezelligheidsaspect en jezelf trakteren dat daaraan vastzit. Toch liever eten en drinken dan alcohol of drugs. Maar het blijft dezelfde enorme uitgave. In het verleden liet ik hem soms zijn pinpas thuishouden en in mijn beheer. Alleen wanneer echt nodig kon hij zijn pas mee krijgen. Het leek me zo kinderlijk om dat bij een 18-jarige nog te gaan doen. Maar het kan hem wel helpen en het is gewoon nog nodig aangezien zijn financiële ontwikkeling nog te veel wankelt. Laatst heeft hij zelf zijn pinpas al eens thuis gelaten. Ik ga met hem bespreken of hij dat geen fijne optie vindt voor zichzelf. Zo is er ook niemand die hij kan voorschieten of lenen. En het beloont zichzelf als hij daadwerkelijk zíet hoeveel geld er over blijft.
Kostgeld verhogen en voor hem opsparen vind ik een heel goede, kwam dit idee hier al vaker tegen. Bedankt iedereen voor dat idee 
Verder heb ik alles gelezen. Teveel om op alles te reageren, ben nu al aardig wat uurtjes bezig 
Meeste is ook wel gezegd qua tips, denk ik. Genoeg om met mijn zoon over in gesprek te gaan Dank jullie wel!
Tegenwoordig kun je vaak met bankapp op telefoon ook betalen, waardoor pinpas thuislaten misschien niks uitmaakt
Ik merk zelf altijd beter hoeveel ik uitgeef als ik contant betaal. Is dat iets voor kind? Dat hij (evt. Samen met jou) budgetten stelt. Dus 'boodschappen', etentjes, stappen, benzine en dit op zijn bankrekening hierin onderverdeeld en bijvoorbeeld boodschappenbudget pint. Op is op. Dus als hij geen contant meer overheeft kan hij het ook niet uitgeven.
Wat overblijft na budgetteren meteen wegstorten naar spaarrekening. Liefst bij andere bank zodat je het minder snel hebt.
Je hebt het steeds over traktaties. Traktaties zijn incidenteel, niet dagelijks en al helemaal niet meerdere keren voor 15-20 euro op een dag. Dan is het een structurele gewoonte geworden. Vrienden trakteren is leuk, maar doen die vrienden dat ook terug? En ook dat is iets wat echt niet elke week hoeft, laat staan meerdere keren.
Hoeveel eet hij eigenlijk op een dag, als hij in de ochtend en avond bij jou eet, voor de lunch brood van thuis meeneemt en dan ook nog voor zoveel geld aan lekkers koopt?
Ik hoop dat het inzicht bij je zoon ook komt dat dit niet handig was.
Je ziet inderdaad vaak dat ontstane patronen moeilijk te doorbreken zijn als iemand eenmaal een eigen huishouden heeft en er andere lasten bij komen.
Interessant!
Ik dank iedereen voor de reacties. Ik kan het niet bijhouden om overal op te reageren. Ik had niet verwacht dat er zoveel reacties op zouden komen Het overspoelt me en heeft me geholpen. Ik zou het topic nu willen laten sluiten omdat de belangrijkste dingen genoemd zijn en ik hiermee verder kan. Nogmaals dank allemaal!
Zorgtoeslag ga ik zeker gelijk achteraan en ik ga in gesprek en e.e.a. verder onderzoeken. Vriendschap kopen doet hij niet, het zijn vrienden die hij al jaren kent. Te vrijgevig zijn onder vrienden is wel een optie. Bedankt voor het meedenken daarover.
@Mosterd, zorgtoeslag loopt idd via belastingdienst. Je hoeft het niet stop te zetten; ze sturen vanzelf wel brieven aangaande zijn veranderde inkomsten. Laat hem gewoon bedrag apart zetten.
Het is ook zijn actiepunt om geld anders te regelen. Als jij voor hem gaat sparen dmv meer kostgeld te vragen en dit ergens te parkeren, leert hij niets want dan denkt zijn moeder voor hem.
Voorkom een gênante situatie als bv tijdens een werkpauze zijn collega’s aan hem vragen waar hij voor spaart en hij antwoordt dat zijn moeder voor hem spaart.🙈
Flanagan schreef op 17-03-2022 om 09:57:
@Mosterd, zorgtoeslag loopt idd via belastingdienst. Je hoeft het niet stop te zetten; ze sturen vanzelf wel brieven aangaande zijn veranderde inkomsten. Laat hem gewoon bedrag apart zetten.
Het is ook zijn actiepunt om geld anders te regelen. Als jij voor hem gaat sparen dmv meer kostgeld te vragen en dit ergens te parkeren, leert hij niets want dan denkt zijn moeder voor hem.
Voorkom een gênante situatie als bv tijdens een werkpauze zijn collega’s aan hem vragen waar hij voor spaart en hij antwoordt dat zijn moeder voor hem spaart.🙈
Niet mee eens. Voorkomen is beter dan genezen. Dus meteen salaris aanpassen dan krijg je een herberekening op hoeveel je recht hebt.
Een andere optie is om zijn inkomsten direct door te sturen naar een spaarrekening en dan elke week automatisch geld overboeken naar een betaalrekening. Eventueel een rekening waarbij je niet direct geld kunt overboeken wanneer je een impuls aankoop wilt doen.
Wanneer je geld op een rekening ziet staan is de verleiding groter om geld uit te geven aan dingen die niet echt noodzakelijk zijn.
ik zou ook bij de verslavingszorg informatie opvragen
Onderschat het blowen niet vooral bij het karakter van jou zoon
Wordt er veel contant geld opgenomen van zijn rekening? Het zou namelijk ook een verslaving aan een duurdere drug kunnen zijn. Cocaïne bijvoorbeeld.
Mosterd schreef op 16-03-2022 om 18:00:
[..]
Ik vermeld hier even dat mijn inkomen lager is dan zijn inkomen en ik daar altijd een gezin van draaiende houd. Ik hoop dat dat tot hem door is gedrongen maar wil het niet blijven herhalen naar hem toe.
ik zou wat zakelijker worden naar hem toe, kan prima bij toch liefdevol zijn .
gooi het huishoudboekje maar open en laat het hem zien.
bijkomend voordeel is dat hij ziet hoe jij doet
gr Angela
Hopelijk lees je nog mee, ook al wilde je het topic laten sluiten. Op basis van wat jij schrijft zou ik de volgende samenvatting maken;
Jongen van 18
Worstelt met zelfdiscipline
geeft grote bedragen geld uit zonder inzichtelijk te kunnen maken waaraan
Heeft ‘iets’ met wiet
Wordt afwijzend/boos als naar bovenstaand gevraagd wordt
wat zou jij denken als je dit leest?
(Bijna) iedere ouder kijkt naar zijn/haar kind door een roze bril. En (bijna) iedere ouder heeft verschillende momenten waarop hij/zij het beeld van kind moet bijstellen.
Ik denk dat dit zo’n moment kan zijn voor jou. Houd rekening met het feit dat het realistisch is dat er meer aan de hand is. Eerlijk gezegd lijkt het weinig waarschijnlijk dat hij zoveel geld uitgeeft aan de supermarkt zonder zichzelf te kunnen bedwingen. Waarschijnlijker lijkt dat hij zichzelf (per ongeluk) in een situatie heeft gemanoeuvreerd die niet heel zwart-wit is, niet klopt en zich daarvoor schaamt en niet weet hoe hij er uit moet komen. Iets met geld en wiet.
Het kan ons allemaal overkomen
Ely schreef op 17-03-2022 om 14:10:
Eerlijk gezegd lijkt het weinig waarschijnlijk dat hij zoveel geld uitgeeft aan de supermarkt zonder zichzelf te kunnen bedwingen. Waarschijnlijker lijkt dat hij zichzelf (per ongeluk) in een situatie heeft gemanoeuvreerd die niet heel zwart-wit is, niet klopt en zich daarvoor schaamt en niet weet hoe hij er uit moet komen. Iets met geld en wiet.
Of iets met schulden, dubieuze dealtjes met anderen, gokken. Ik vind het zinnig klinken wat Ely hier schrijft.
En de verontwaardiging van de zoon van "vertrouw je me soms niet" kan ook maskeren dat er iets aan de hand is. Vanuit de misplaatste gedachte die jongeren soms hebben dat niemand hun probleem begrijpt en dat niemand hen kan helpen en dat ze dus alles alleen moeten zien op te knappen.
Nog even over die zorgtoeslag: geheel eens met Due Scimmie. Als je een inkomensafhankelijke toeslag ontvangt en je inkomen wordt hoger dan het bedrag waar de belastingdienst van uitgaat, geef de wijziging dan zsm door. Dat voorkomt akelige navorderingen die altijd hoger uitvallen dan je zelf had ingeschat, en altijd ongelegen komen. Nog daargelaten dat 'apart zetten' , wat Flanagan oppert, nu net de zwakke plek is bij deze jongen.
Dat boos worden vind ik wel een zorgelijk signaal inderdaad. Dat kan een masker zijn. Mensen kunnen best boos worden als ze betrapt worden. Dat heeft dan een soort afschrikkende reactie, dat anderen er niet meer over durven te beginnen.
Je hoort dat ook wel als mensen vreemd gaan. In ieder geval, als ze iets te verbergen hebben.
Maar goed, de zoon heeft TS inzage in zijn rekening gegeven en er zijn volgens TS inderdaad veel afschrijvingen bij supermarkten, soms meerdere keren per dag.