Alimentatie naar beneden bijstellen
Nu ik eindelijk mijn zoon mocht erkennen heb ik een berekening laten maken wbt kinderalimentatie, en daaruit bleek dat die met de helft naar beneden kon. Via email heb ik zn moeder op de hoogte gesteld dat ik die alimentatie dus wil verlagen en verder ook niet meer mee wil betalen aan extraatjes. Nu reageert zij daarop dat dat niet kan omdat zoon deze levensstandaard gewend is. Zij wil dus dat ik gewoon het bedrag blijf betalen plus extraatjes. Maar dit bedrag hebben wij onderling afgesproken dus niet officieel.
Kan ik nu gewoon de alimentatie verlagen gezien er niks is vastgesteld?
Zelfs met urgentie is de kans overigens klein dat ze voor 1 december verhuisd kan zijn. Het is maar te hopen dat ze wat spaargeld heeft.
'Dus samen met haar ben ik op een nieuwe voorlopige regeling uitgekomen, dat doen we tot 1 dec en zij gaat intussen op zoek naar iets goedkopers. En ik vind haar wel gewoon een goede moeder, ze moet alleen niet tegen me liegen.'
Fijn dat jullie afspraken hebben kunnen maken en dat ze begrijpt dat het geld voor jou veel te veel is. Voor 1 december een andere, goedkopere woning vinden is natuurlijk geen makkie. Wat doe je als ze dan geen andere woning heeft gevonden? Er zijn nog andere mogelijkheden om haar probleem op te lossen: meer gaan werken bijvoorbeeld. Ik zou haar daar ook 3 maanden de tijd voor geven. Nog een oplossing: een kamer verhuren aan een student. Ook weer 3 maanden om dat te bedenken. als ze dan niks wil en niks kan, dan stopt de extra toelage voor haar.
Ondertussen bekijkt Veilig Thuis ook de situatie. Jij vindt haar een goede moeder, maar de vraag is of VT die mening gaat delen. Houd je rekening met de mogelijkheid dat VT voorstelt dat je zoon (tijdelijk) bij jou komt wonen?
Tsjor
Haar appartement heeft maar twee slaapkamers dus een kamergenoot gaat wat lastig, meer uren gaat ze met haar manager bespreken. Het makkelijkste zou zijn als ze in een sociale huurwoning kan, bijna alles wat ik aan particulier zie hier is of te duur voor huurtoeslag of te klein. Ik heb wel voorgesteld dat ze tijdelijk terug gaat naar haar moeder.
Ze lijkt dus (eindelijk) in beweging te komen. Prima!
Haar huur is te hoog voor haar inkomen, maar dat is al jaren zo. Dus ik denk niet dat je daar opeens urgentie voor gaat krijgen. Ze heeft zichzelf jarenlang afhankelijk gemaakt van de giften uit goedheid van een ander, zonder dat er officieel iets geregeld was of een back-up plan. Dat is echt haar eigen fout en verantwoordelijkheid geweest dus is vrees dat een gemeente/woningbouwcorporatie niet opeens zo iemand voorrang gaat geven op anderen die al jaren op de wachtlijst staan. Wel zou je haar kunnen helpen met zoeken naar andere woonruimte.
MamaE schreef op 16-09-2021 om 09:54:
Haar huur is te hoog voor haar inkomen, maar dat is al jaren zo. Dus ik denk niet dat je daar opeens urgentie voor gaat krijgen. Ze heeft zichzelf jarenlang afhankelijk gemaakt van de giften uit goedheid van een ander, zonder dat er officieel iets geregeld was of een back-up plan. Dat is echt haar eigen fout en verantwoordelijkheid geweest dus is vrees dat een gemeente/woningbouwcorporatie niet opeens zo iemand voorrang gaat geven op anderen die al jaren op de wachtlijst staan. Wel zou je haar kunnen helpen met zoeken naar andere woonruimte.
Ook een beetje mijn fout. Maar ik ben wel blij dat ze inziet dat dit niet eeuwig door kan gaan zo.
BlueHeart schreef op 16-09-2021 om 10:07:
[..]
Ook een beetje mijn fout. Maar ik ben wel blij dat ze inziet dat dit niet eeuwig door kan gaan zo.
Dat zeker. Maar urgentie gaat ze niet krijgen hierdoor. Staat ze überhaupt ingeschreven bij de woningbouw?
Goed dat je met haar hebt gepraat en dat ze akkoord is. Dit werkt zoveel beter dan het gewoon even per e-mail opleggen. Dat kan de verstandhouding verstoren. Terwijl praten, waarbij zij zich gehoorr voelt, zeker voor de toekomst en jullie verstandhouding, en daarmee voor jullie kind, veel beter is.
Ik hoop voor jou en jullie, dat je dit onthoudt voor toekomstige situaties.
BlueHeart schreef op 16-09-2021 om 10:07:
[..]
Ook een beetje mijn fout. Maar ik ben wel blij dat ze inziet dat dit niet eeuwig door kan gaan zo.
Ik zou het dit keer wél formeel vastleggen. Misschien daartoe toch maar een keer (samen) een advocaat of mediator raadplegen?
Lollypopje schreef op 16-09-2021 om 11:05:
Goed dat je met haar hebt gepraat en dat ze akkoord is. Dit werkt zoveel beter dan het gewoon even per e-mail opleggen. Dat kan de verstandhouding verstoren. Terwijl praten, waarbij zij zich gehoorr voelt, zeker voor de toekomst en jullie verstandhouding, en daarmee voor jullie kind, veel beter is.
Ik hoop voor jou en jullie, dat je dit onthoudt voor toekomstige situaties.
Als ze niet akkoord was gegaan had ze toch pech gehad en ze ziet zelf uiteraard ook wel dat ze helaas geen luxepaardje kan zijn.
BlueHeart schreef op 16-09-2021 om 11:29:
[..]
Als ze niet akkoord was gegaan had ze toch pech gehad en ze ziet zelf uiteraard ook wel dat ze helaas geen luxepaardje kan zijn.
Dat snap ik. Maar voor jou is het wel goed, eerst een stap achteruit te doen. Te bedenken wat de beste aanpak is, voor je puur uit emotie handelt. Dat is namelijk wel iets dat ik in heel veel van je topics terug zie. Uit emotie maak je niet altijd de beste of handigste keuzes als het gaat om de aanpak om je doel te bereiken.
Een social4e huurwoning is inderdaad een mooie droom, maar inschrijven bij de woningbouw kan altijd en soms heb je geluk door een lotingssysteem.
Fijn dat ze is gaan praten met haar manager om meer uren te kunnen werken! Dat is al een heel belangrijke stap.
En met twee slaapkamers, ik heb een tijd een kind bij mij op de slaapkamer gelegd, om een kamer te kunnen verhuren. Geen ideale oplossing, wel een praktische. Kind vond het overigens helemaal niet erg, maar dat is ook wel leeftijdsgebonden.
Tsjor
Ja dan kan ze ook bij mij komen wonen als ze dan toch een huisgenoot nodig heeft om de kosten te drukken.
Zou je dat willen en zou dat kunnen werken, denk je? Superidee voor jullie zoon, maar niet als jullie elkaar de tent uit vechten.
BlueHeart schreef op 16-09-2021 om 12:31:
Ja dan kan ze ook bij mij komen wonen als ze dan toch een huisgenoot nodig heeft om de kosten te drukken.
En is dat dan een optie voor jouw ex-/vriendin? (ik weet de huidige status niet, vandaar de vreemde constructie). Ik kan me niet voorstellen dat dit bevorderlijk is voor de herstart van die relatie.
Of speel je zelfs met de gedachte aan een liefdesrelatie met de moeder van je zoon?