Ik mag de pubers van mijn vriend niet ontmoeten
Beste allen,
Ik heb sinds een tijd een relatie. Hij is twee jaren bij zijn vrouw weg. Er zit een kleine overlap in de relaties welke niet bekend is gemaakt bij de ex. We hebben het fijn, alleen mag ik niet volledig in zijn leven.
Als ik vraag eens mee te mogen naar zijn ouders of voetbalwedstrijd dan zegt hij dat het mag, maar het gebeurd niet. Zijn scheiding is op papier ook niet rond. Er is steeds een reden waarom dit niet gebeurd. Hij en zijn ex hebben besloten dat de kinderen in het ouderlijk huis (waar de ex nog woont) blijven wonen. Zodra zijn ex op vakantie is gaat hij weer weken of dagen in dat huis wonen en voel ik mij buitengesloten want ik word niet uitgenodigd en zie hem dan niet. Een duidelijke reden krijg ik naar mijn mening niet. De kinderen waar het om gaat zijn 17 (bijna 18) en 15 (bijna 16).
Sluiten meerdere mensen op dit forum nieuwe partners buiten? Is dit een normale situatie? Ik heb zelf geen kinderen. Ik weet niet meer wat ik met de situatie moet.
Dank voor jullie reacties.
Mijn vader heeft een affaire gehad met een vrouw en hierdoor is ons gezin uit elkaar gevallen. Realistisch weet ik wel dat mijn vader verantwoordelijkheid is, maar gevoelsmatig merk ik het haar nog steeds ( jaaaaaaaaren later) kwalijk neem. Mijn vader is allang ( ook al jaren) niet meer met haar, maar toen mijn dochter laatst vriendschappelijk werd met een meisje met dezelfde achternaam als haar hem ik toch meteen opgezocht dat ze geen familie zijn. Want ik heb nog steeds geen behoefte om ook maar ergens contact met haar te hebben.
Het zou natuurlijk ook zo kunnen zijn dat zijn ouders vermoeden dat jij de reden van de breuk bent en dat ze dit jou kwalijk nemen en jou helemaal niet willen ontmoeten. En dat hij dat rot vindt om dat tegen jou te vertellen. Dat hij jou niet wil kwetsen.
Hoe oud ben je? Vanwaar die behoefte om onderdeel te worden van een familie waar niemand waarschijnlijk erg op je zit te wachten als jullie relatie het einde van zijn huwelijk inluidde. Wil je nog graag zelf een gezin stichten met deze man? Is hij een stukje ouder dan jij, dat je de weerzin van die pubers niet meteen doorhebt?
Als ik zelf ooit weer aan een nieuwe relatie moest beginnen, zou ik het wel best vinden om het gewoon gezellig met zijn tweeen te hebben, zonder verplichtingen jegens een "bonus"familie.
Me2025 schreef op 12-06-2025 om 20:25:
Zo is het niet helemaal gelopen. Ik heb het destijds gestopt. Hij wou er vol voor gaan en dat proces is gestart. 2 jaar later is dat proces er nog en is de duidelijkheid zoek.
Waarom kun je niet gewoon schrijven dat jullie relatie is ontstaan als een affaire ? Waarom er zo omheen draaien en mijn advies blijft, wacht tot op zijn minst de scheiding rond is voor je familie gaat ontmoeten
Dat zijn familie en kinderen geen behoefte hebben aan contact wordt nu wel een beetje ingevuld door velen hier. Het klinkt logisch, maar waarom spreekt hij dat dan niet gewoon uit?
Er ontbreekt communicatie, waar sta jij? Zie je zijn vrienden wel? Of al een keer mee geweest naar collega’s?
En eens met anderen dat het woord ‘overlap’ raar gekozen is.. dat heet vreemdgaan en jij was de minnares. En jullie waren er allebei zelf bij en kozen hiervoor. Kom dit ook onder ogen.
Dat zijn familie door de affaire/overlap geen zin heeft in jou, kan ik begrijpen. Wat ik niet begrijp is dat hij daar omheen blijft draaien. Het is niet zijn keuze. Als hij zegt 'mijn ouders hebben geen behoefte aan jou omdat ze nog verdriet hebben van de scheiding' is dat heel wat anders dan zeggen 'ja hoor, we moeten echt een keer op de koffie gaan en je bent zeker welkom' en dan vervolgens telkens alleen op de koffie gaan.
Hij is gewoon niet eerlijk tegen je. Op zich niet heel verbazingwekkend van iemand die vreemd ging, maar wees een man en maak een keuze. En als keuzes van anderen niet jouw keuzes zijn, kan dat gewoon gezegd worden, hoe pijnlijk ook.
Ik ben 40 jaar en ik heb geen kinderwens. Ik wil onderdeel worden van het volledige leven van mijn vriend. Voor mij is dat een logische stap in een relatie en dit komt bij mij voort uit liefde.
Ik wil nogmaals benadrukken dat niet aan de ouders en kinderen is gevraagd of ze er voor openstaan om mij te ontmoeten. Ik zal hun reacties accepteren.
Mijn vraag op dit forum was of er mensen zijn die nieuwe partners buitensluiten en wat daar de reden voor is. Ik krijg namelijk in woorden 'natuurlijk mag je mee' maar er zijn geen daden.
Je mag gerust duidelijkheid eisen. Daar heb je recht op.
Me2025 schreef op 13-06-2025 om 12:11:
Mijn vraag op dit forum was of er mensen zijn die nieuwe partners buitensluiten en wat daar de reden voor is. Ik krijg namelijk in woorden 'natuurlijk mag je mee' maar er zijn geen daden.
En dan zeg jij de volgende keer dat hij dit al zo lang roept, maar hij jou nog steeds niet meeneemt en eis je een eerlijk antwoord waarom dat is. Dat is toch niet zo moeilijk?
Me2025 schreef op 13-06-2025 om 12:11:
Ik ben 40 jaar en ik heb geen kinderwens. Ik wil onderdeel worden van het volledige leven van mijn vriend. Voor mij is dat een logische stap in een relatie en dit komt bij mij voort uit liefde.
Ik wil nogmaals benadrukken dat niet aan de ouders en kinderen is gevraagd of ze er voor openstaan om mij te ontmoeten. Ik zal hun reacties accepteren.
Mijn vraag op dit forum was of er mensen zijn die nieuwe partners buitensluiten en wat daar de reden voor is. Ik krijg namelijk in woorden 'natuurlijk mag je mee' maar er zijn geen daden.
Antwoord op je vraag: ja. Ik herken uit meerdere voorbeelden dat nieuwe partners voorlopig op afstand worden gehouden.
Neemt niet weg dat ik wel vind dat jouw vriend duidelijk hierin moet zijn. Geen dingen beloven en vervolgens niet nakomen. Dan moet hij gewoon zeggen 'ik wil deze werelden nog even gescheiden houden'. Aan jou de keuze of je hiermee kunt meegaan (tip: doe dat maar gewoon).
HS26, dank! Weet je ook de reden waarom mensen dit doen?
Me2025 schreef op 13-06-2025 om 12:31:
HS26, dank! Weet je ook de reden waarom mensen dit doen?
Ik ben niet H26, maar dat kan zijn, omdat hij toch niet serieus genoeg is, uit schaamte, schuldgevoel etc.
Het is zeker niet moeilijk om duidelijkheid te vragen, maar wanneer je het niet krijgt wordt het lastig. Ik heb het wederom gevraagd en er is nu geen contact meer.
Als hij het niet aankan, mij niet wil als serieuze relatie, niemand mij wil ontmoeten of wat de reden ook is dan zou ik het gewoon graag duidelijk willen horen.
Ik had behoefte aan hulp en probeer het hier aangezien jullie allemaal ouders zijn (dit is een aanname en ik bedoel dit niet slecht) en hier wellicht ervaring is op dit platform.
ik ben iemand zonder kinderen en ben in staat om naar mijzelf te kijken en te beseffen dat ik het misschien niet begrijp omdat ik geen kinderen heb. Ik wil niemand pijn doen of met mij opzadelen. Ik wil het gewoon begrijpen.
In het begin even afwachten of het wat wordt, lijkt me logisch. Je hoeft niet met elke date of scharrel bij je ouders op de koffie, laat staan aan je kinderen te introduceren. Maar na twee jaar vind ik dat wel erg lang duren. Dat komt inderdaad over alsof je er niet écht mag zijn, alsof jij alleen onder zijn voorwaarden in zijn leven mag zijn als het hem uitkomt.
En als dit wel aan zijn ouders ligt, dan moet hij daar ook eerlijk over zijn. Dan weet je waar je aan toe bent.
Me2025 schreef op 13-06-2025 om 12:37:
ik ben iemand zonder kinderen en ben in staat om naar mijzelf te kijken en te beseffen dat ik het misschien niet begrijp omdat ik geen kinderen heb. Ik wil niemand pijn doen of met mij opzadelen. Ik wil het gewoon begrijpen.
Hun ouders zijn officieel nog niet gescheiden en pa wil zijn vriendin al meenemen...