Wanneer laat jij na de geboorte je ouders op bezoek komen?
Misschien ben ik overgevoelig of te romantisch op dit gebied, maar toch... Hoor graag het geluid van anderen, dan kan ik het wellicht beter in perspectief plaatsen.
Mijn broer is woensdagochtend voor het eerst vader geworden. Hij en zijn vrouw hebben een normale relatie met mijn ouders, bellen, af en toe bij elkaar op bezoek, op verjaardagen ff lunchen, maar niet de deur plat lopen.
Mijn ouders hebben al meer kleinkinderen, maar zijn enthousiast bij elke nieuwe spruit. Bij de geboorte van mijn kinderen stond iedereen al zo'n beetje in het ziekenhuis klaar om oh en ah te roepen, en wie niet kon was welkom zodra we thuis waren.
Schoonzus is in het ziekenhuis bevallen, maar het was volgens mijn broer en haar niet een heel zware bevalling. Ze mochten dezelfde dag naar huis ook, en het gaat naar verluid prima met moeder en kind. Moeder van schoonzus stond al aan het ziekenhuisbed. Mijn ouders waren daar niet welkom. Kan.
Maar nu mogen ze pas zaterdag, ruim 3 dagen na de geboorte, pas een keertje komen kijken! Het is voor mijn ouders een halfuur rijden, mijn moeder is al niet zo bezoekerig, dus het is algemeen bekend dat ze met liefde een half uurtje rijdt, kwartiertje kind bewonderd en weer terugrijdt. Je hebt echt geen last van haar, dat weten broer en schoonzus ook, ze wil alleen maar dolgraag heel even kleinkind in real zien. Ze blijft niet hangen, komt daarna niet elke dag op bezoek, belt je niet plat, niks wat je niet wilt.
Is het stom als ik dit enorm achterlijk vind? Kijk, dat ik iedereen toestond direct langs te komen, dat is mijn keus. En ik heb er begrip voor als ik als zus pas na een week op visite mag, hoe jammer ook. En dat hou ik zo kort als je wilt, kinderen laat ik zelfs thuis als je dat wilt. Maar je ouders... ik vind echt dat mijn moeder de kans had moeten krijgen om de volgende dag, voor mijn part de dag erna, even om het hoekje te kijken.
Stel ik me aan?
Hoe hebben jullie dat gedaan?
Wilgenkatje- schreef op 27-10-2022 om 21:11:
...heb lang niet alles gelezen,maar...
Als je zoon of dochter vader/moeder wordt, ben je als (groot)ouder heel benieuwd naar de nieuwe situatie.
Het is zo bijzonder te zien hoe jouw kind vader/moeder wordt, hoe kapot-moe, enthousiast, zorgzaam, verrast, dankbaar, blij en trots hij/zij is na het doorstaan van zware spannende tijden en de komst van die lieve kleine onbekende. Ah ja, je weet wie er op komst is, technisch gezien, maar de hele situatie is brandnew, nog nooit meegemaakt, zo kostbaar.
Dit besefte ik me heel goed na mijn bevallingen. Hoe wij ons voelen ten opzichte van onze kinderen, zo voelen onze ouders zich ten opzichte van ons. Hoe spannend en speciaal is het om je kind als ouder te zien...
Kerstin75 schreef op 27-10-2022 om 22:29:
[..]
Het onaardige is dat de oma's in mijn ogen gelijk zijn en gelijke rechten hebben. Ook al is er iets aan de hand met de band.
Het gaat hier om menselijke relaties, geen rechten, plichten of wetten, geen zakelijke overeenkomst. Een oma heeft helemaal nergens recht op. Hoe warm de band is, is allesbepalend.
Dat is geen straf, geen wraak, geen manipulatief spelletje, en gaat vaak grotendeels onbewust.
Kerstin75 schreef op 27-10-2022 om 22:29:
[..]
Je blijft wel volhouden he? Het onaardige is dat de oma's in mijn ogen gelijk zijn en gelijke rechten hebben. Ook al is er iets aan de hand met de band. Zeg dat ze op de rweede dag een half uurtje mogen komen. Kost veel minder energie dan de eventuele toestanden die hierdoor kunnen komen. Geef je man de kans het verhaal aan zijn ouders te vertelken. Face to face en zijn kind te laten zien aan zijn ouders. Helemaal niet nodig om daar zolang mee te wachten als jij datzelfde binnen een paar uur mag doen.
Eh de oma’s hebben verder geen rechten, de ouders beslissen en wie weet heeft de nieuwe vader ook geen behoefte aan zn verhaal doen en zijn kind te laten zien op dag 2, zelf komt ie daar ook niet hard mee zo te lezen. Verder lees ik ook niks over een warme band maar wel over eerdere perioden van geen contact dus zo raar vind ik het niet dat die schoondochter niet echt op haar schoonfamilie zit te wachten wat hun goed recht is aangezien het hun kind is. Het is ook niet dat ze helemaal niet mogen komen maar op een dag en tijd gekozen door de ouders. Ik vind het juist wel knap dat ze hun grenzen aangeven, minder voor een van de oma’s maar het is niet anders, je kunt niet afdwingen dat je recht hebt om te komen kijken wanneer jij wil, omdat jij dat wil en de oma bent he?
Het is duidelijk dat de meningen hierin erg uit elkaar liggen. Ik denk dat het goed is dat grootouders en to zich niet opdringen. Ik begrijp ook dat grootouders het lastig vinden om te wachten en dat ze zich mogelijk teleurgesteld voelen. Begrijpelijk dat je graag je kleinkind wilt zien. Maar in dit soort situaties kunnen emoties heel snel heel hoog oplopen en dan kun je zomaar ineens veel verder van elkaar verwijderd raken dan je wilt! Dan is die mooie kraamtijd mogelijk bezoedeld door een familieruzie en dat wil niemand natuurlijk.
Kleinduimpje schreef op 27-10-2022 om 17:15:
pluma, zo kan ik wel vanalles erbij gaan verzinnen, misschien is ze dit vergeten, misschien is ze dat vergeten, misschien had die moeder van vrouw iets laten liggen en kwam ze daarom daar op bezoek en was ze helemaal niet uitgenodigd en ga zo maar door. We gaan er toch gewoon vanuit dat dit het verhaal is hoe het gegaan is.
Nee, want soms komt na doorvragen of filosoferen er nog extra informatie. En geeft het TO nieuwe inzichten.
Maar volgens jou mogen we dus alleen reageren met
a. Ja dat is raar
B. Nee dat is heel normaal
Dat worden korte topics dan 
To. Fijn om te lezen dat het je heeft geholpen om het probleem te laten bij daar waar het hoort. Je ouders, als zij er niets van zeggen tegen broer dan hoef jij dat ook niet!
Ik had het echt niet over mijn hart kunnen verkrijgen om mijn schoonouders niet te laten komen zsm. Tegelijk vind ik niet handig maar wel minstens zo snel als ze zelf zouden willen.
Bij mijn oudste woonde ik nog thuis en was mijn moeder bij de bevalling. Mijn eigen oma was er als de kippen bij, bij haar allereerste achterkleinkind. Die stond na twee uur al in het ziekenhuis. Meegesleept door mijn zeer nieuwsgierige tante 🤣. Vader was toen tijdelijk niet in beeld dus schoonmoeder heeft zoon ook pas veel later gezien.
Bij de tweede is ze ook pas na een week komen kijken maar ze had meteen mogen komen. De tweede is om 5u ‘s ochtends geboren. Ik belde mijn ouders om 7u en onderweg naar hun werk zijn ze even langsgefietst om snel te kijken.
Bij de derde (andere partner) waren mijn ouders op vakantie dus die waren toen een week later en mijn schoonouders kwamen twee dagen later, voor hen het eerste kleinkind maar ik moest met spoed naar het ziekenhuis en ze zijn gekomen toen we weer thuis waren. Mijn oudste twee zijn toen in het zh wel komen kijken.
Bij de vierde en vijfde pasten mijn schoonouders op dus zagen zij de baby eerder dan mijn ouders. Bij de vierde sowieso later omdat mijn moeder aan de chemo was toen en bij de vijfde was het alleen mijn vader, mijn moeder was toen overleden.
Hier lag het dus maar net aan de omstandigheden maar ik zou de ouders van mijn partner niet zomaar later laten komen als ze wel eerder zouden willen.
Eleanor schreef op 27-10-2022 om 21:44:
[..]
Ik vind het zo kinderachtig om daarover te vallen eigenlijk. Ik probeer mijn basisschoolleerlingen al te leren dat ze alles niet zo op een weegschaaltje moeten leggen. Dat maakt ze geen leukere mensen namelijk. Nog los van het feit dat er ook gewoon daadwerkelijk verschillen zijn. Al helemaal in dit geval want uit alles blijkt dat de band met de schoonfamilie niet bepaald warm of ongecompliceerd te noemen is.
Dit topic laat voor mij maar weer zien dat er nog altijd veel te winnen is op het gebied van respect voor de autonomie, privacy en grenzen van zwangere/pas bevallen vrouwen. Al die sociale verwachtingen. Ik vraag me af of die er ook als zodanig zouden zijn geweest als het de man was die moest bevallen. Kan het me niet voorstellen namelijk.
Maar het gaat toch helemaal niet alleen om de pas bevallen vrouw? Het gaat om het kleinkind en het gaat ook om de zoon van de ouders.
Ik was ook moe en hoefde niet lang bezoek te hebben. Dat was echter ook helemaal niet nodig. Mijn schoonmoeder en schoonzus kwamen toch vooral om het kleinkind te zien. Mijn man was degene die hun heeft opgevangen. Ik ben er maar heel kort bij geweest. Verder heeft mijn man het gewoon geregeld. Een paar dagen later toen ik wat meer uitgerust was heb ik ze uitgebreid gesproken. Ik kon prima mijn eigen grenzen aangeven terwijl mijn man gewoon tijd met zijn moeder en de baby door kon brengen.
ah ik vind het ook sneu voor jullie, het is toch een speciaal moment, even langsgaan en de baby bewonderen, even horen, voelen en zien hoe het met de ouders is, als de baby net geboren is. Ik kan me er echt niets bij indenken om hier zoveel afstand in te bewaren bij je eigen ouders en broers en zussen. Wat jammer zeg maar het bespreekbaar maken is zoals iemand hier al zei niet verstandig.kersverse ouders in combinatie met emoties staan denk ik niet open voor dit soort gesprekken en het laatste wat je wil is ruzie.
Kyana schreef op 28-10-2022 om 00:28:
[..]
Maar het gaat toch helemaal niet alleen om de pas bevallen vrouw? Het gaat om het kleinkind en het gaat ook om de zoon van de ouders.
Ik was ook moe en hoefde niet lang bezoek te hebben. Dat was echter ook helemaal niet nodig. Mijn schoonmoeder en schoonzus kwamen toch vooral om het kleinkind te zien. Mijn man was degene die hun heeft opgevangen. Ik ben er maar heel kort bij geweest. Verder heeft mijn man het gewoon geregeld. Een paar dagen later toen ik wat meer uitgerust was heb ik ze uitgebreid gesproken. Ik kon prima mijn eigen grenzen aangeven terwijl mijn man gewoon tijd met zijn moeder en de baby door kon brengen.
Het gaat niet alleen om de pas bevallen vrouw, dat ben ik met je eens. Tegelijkertijd is zij op dat moment wel dermate kwetsbaar (veel kwetsbaarder dan de man en de nieuwe grootouders) dat haar behoeften wat mij betreft op dat moment ook zwaarder wegen.
Ik begrijp wel wat je schrijft en mijn schoonmoeder gaat (ik ben zwanger) ook zeker direct welkom zijn. Als ik daar fysiek nog niet aan toe ben, dan inderdaad deels afgeschermd van mij. Maar mijn schoonmoeder is een lieve vrouw en wij hebben een ongecompliceerde band. Ik heb ook een schoonfamilielid waarmee contact mij onder de beste omstandigheden al heel veel stress oplevert. Als ik hormonaal ben en in de kreukels lig kan ik mij maar zo voorstellen dat ik dat familielid niet op dag één al in mijn huis kan verdragen. Jammer dan. Daar zit een hele geschiedenis aan vast en die ga ik niet oprakelen op de eerste levensdag van mijn kind.
Ik kan mij overigens niet voorstellen dat drie dagen wachten een blijvend effect gaat hebben op de grootouder - kleinkind band, tenzij de grootouders zo kleinzielig zijn om dat te laten gebeuren.
Eleanor schreef op 28-10-2022 om 06:53:
an mij overigens niet voorstellen dat drie dagen wachten een blijvend effect gaat hebben op de grootouder - kleinkind band, tenzij de grootouders zo kleinzielig zijn om dat te laten gebeuren.
Natuurlijk niet. Net zo min als een slechte band die er al voor de geboorte is op magische wijze verbeterd wordt door oma de baby de eerste dag al te laten vasthouden.
Overigens zou mijn schoonmoeder ook van zichzelf zeggen dat je absoluut niet zou merken dat ze er was en dat ze binnen een half uur weer weg was. Maar ze heeft zelf geen last van haar eigen aanwezigheid, dus die merkt helemaal niet hoe aanwezig ze is 
Bij de tweede was ze overigens ziek en kon ze niet komen. Toen ze na een paar dagen 's avonds belde dat ze nu wilde komen, heb ik haar ook pas op zaterdag laten komen. Als mijn man niet aan het werk was.
Mijn moeder had van mij op de gang van het ziekenhuis mogen wachten tijdens de bevalling zodat ze, zodat kind geboren was gelijk kon komen kijken. Zo graag wou ik het met haar delen.
Alleen zij lag in een ander ziekenhuis op de IC en kreeg pas na een paar weken te horen dat ze oma was geworden.
Schoonmoeder kwam op de 3e dag denk ik, ik weet het niet meer precies. Ons kindje werd zo'n 5 weken te vroeg geboren en moest een paar weken in de couveuse. Schoonmoeder heeft geen eigen vervoer naar het ziekenhuis en was dus afhankelijk van partner. Toen we eenmaal thuis waren is ze dezelfde dag nog gekomen.
Ik heb geen speciale band met haar en mijn partner heeft een betere band met mijn moeder dan met zijn eigen moeder. Dus ik snap je broer en schoonzus wel. Ik tolereer mijn eigen familie ook veel meer dan schoonfamilie.
Kerstin75 schreef op 27-10-2022 om 21:28:
[..]
Het gaat om verschil maken tussen beide oma's. Dat was bij jou niet aan de orde.
Ik lees anders veel reacties van mensen die van mening zijn dat grootouders direct en dadelijk langs moeten kunnen komen...
Maar inderdaad "handig" dat nijn ouders niet meer in keven waren, kon ik geen verschil maken....
Auwereel schreef op 28-10-2022 om 07:47:
[..]
Ik lees anders veel reacties van mensen die van mening zijn dat grootouders direct en dadelijk langs moeten kunnen komen...
Maar inderdaad "handig" dat nijn ouders niet meer in keven waren, kon ik geen verschil maken....
Ik vind het ook wel apart dat sommigen vinden dat grootouders rechten op het kleinkind hebben en de kersverse ouders plichten naar de grootouders hebben of dat de nieuwe vader in kwestie zich al op dag twee moet laten gelden dat het ook zijn kind is. En dat alleen omdat iemand 3 dagen na de geboorte te lang vind wachten.
Oudste is s' nachts geboren. Mijn ouders zijn toen gelijk geweest, samen met mijn broertje en zijn gezin. (Die kwamen net terug van iets en waren bij mijn ouders)
Schoonouders zijn overdag gekomen, wilde ze zelf liever.
Bij jongste zijn ze beide gelijk dezelfde middag gekomen. Vond ik zelf ook heel fijn.
Bij kind 1 zei ik tegen mijn moeder; kom maar naar ons huis. Nog geen 15 minuten later stond ze in de ziekenhuiskamer, ze had het niet gehoord door enthousiastme.
Schoonouders kwamen wel na ons huis diezelfde dag (21.30)
Bij kind 2 was mijn moeder erbij, vader kwam na de geboorte nog kijken (23.30) schoonoiders volgende ochtend vroeg.
Dus ja, ik vind het vreemd. En sneu voor je moeder. je broer heeft als partner en kersverse vader toch ook wel een mening en wat te zeggen? Het is zijn moeder
