Wanneer laat jij na de geboorte je ouders op bezoek komen?
Misschien ben ik overgevoelig of te romantisch op dit gebied, maar toch... Hoor graag het geluid van anderen, dan kan ik het wellicht beter in perspectief plaatsen.
Mijn broer is woensdagochtend voor het eerst vader geworden. Hij en zijn vrouw hebben een normale relatie met mijn ouders, bellen, af en toe bij elkaar op bezoek, op verjaardagen ff lunchen, maar niet de deur plat lopen.
Mijn ouders hebben al meer kleinkinderen, maar zijn enthousiast bij elke nieuwe spruit. Bij de geboorte van mijn kinderen stond iedereen al zo'n beetje in het ziekenhuis klaar om oh en ah te roepen, en wie niet kon was welkom zodra we thuis waren.
Schoonzus is in het ziekenhuis bevallen, maar het was volgens mijn broer en haar niet een heel zware bevalling. Ze mochten dezelfde dag naar huis ook, en het gaat naar verluid prima met moeder en kind. Moeder van schoonzus stond al aan het ziekenhuisbed. Mijn ouders waren daar niet welkom. Kan.
Maar nu mogen ze pas zaterdag, ruim 3 dagen na de geboorte, pas een keertje komen kijken! Het is voor mijn ouders een halfuur rijden, mijn moeder is al niet zo bezoekerig, dus het is algemeen bekend dat ze met liefde een half uurtje rijdt, kwartiertje kind bewonderd en weer terugrijdt. Je hebt echt geen last van haar, dat weten broer en schoonzus ook, ze wil alleen maar dolgraag heel even kleinkind in real zien. Ze blijft niet hangen, komt daarna niet elke dag op bezoek, belt je niet plat, niks wat je niet wilt.
Is het stom als ik dit enorm achterlijk vind? Kijk, dat ik iedereen toestond direct langs te komen, dat is mijn keus. En ik heb er begrip voor als ik als zus pas na een week op visite mag, hoe jammer ook. En dat hou ik zo kort als je wilt, kinderen laat ik zelfs thuis als je dat wilt. Maar je ouders... ik vind echt dat mijn moeder de kans had moeten krijgen om de volgende dag, voor mijn part de dag erna, even om het hoekje te kijken.
Stel ik me aan?
Hoe hebben jullie dat gedaan?
Rozi schreef op 30-10-2022 om 15:26:
[..]
In dit geval bij een geboorte maak je al gelijk onderscheid en druk je al gelijk een stempel.
In mijn familie kan je dat soort wensen gewoon uiten. Uiteraard is iedereen heel nieuwsgierig, maar als iemand de kraamvisite de eerste dagen wil spreiden, dan wordt dat zonder gegrom geaccepteerd.
Maar goed, volgens mij speelt er veel meer bij TO.
Mijn mond viel echt open bij haar absurde reactie op de dagelijkse (!) babyfoto's die ge-appt worden: 'Fijn te weten dat ze eindelijk doorhebben dat we bestaan'?!
Als mijn zus zo raar zou reageren, dan had ik waarschijnlijk zelfs na een week nog geen trek in haar bezoek.
Rozi schreef op 30-10-2022 om 15:26:
[..]
In dit geval bij een geboorte maak je al gelijk onderscheid en druk je al gelijk een stempel.
Dat is alleen zo als jij dat zelf zo opvat.
Bij een van mijn broers/zussen was iedereen pas na een paar weken welkom. Niemand heeft daar een stempel van gevoeld hoor.
Valeria schreef op 30-10-2022 om 15:51:
[..]
Dat is alleen zo als jij dat zelf zo opvat.
Bij een van mijn broers/zussen was iedereen pas na een paar weken welkom. Niemand heeft daar een stempel van gevoeld hoor.
Het belangrijkste woord hier is “iedereen”.
AlisonH schreef op 30-10-2022 om 16:35:
[..]
Het belangrijkste woord hier is “iedereen”.
Bij TO's broer is ook iedereen welkom. Maar niet tegelijk.
Daarnaast, als je pas na weken aan kraambezoek toe bent, doe je dat vast ook niet allemaal op één dag - behalve als het een feest betreft.
TO's moeder genoot volgens TO trouwens zichtbaar op de foto's van haar kraambezoek, dus die is volgens mij nu gewoon blij met haar kleinkind.
AlisonH schreef op 30-10-2022 om 16:35:
[..]
Het belangrijkste woord hier is “iedereen”.
Het punt was meer, je mist helemaal niks als je de eerste dagen mist en het drukt geen stempel op je onderlinge relatie, al was er wellicht een ander familielid dat een week eerder mocht. Dat was allicht het geval in onze familie, want ze deden echt niet aan meer dan 1 bezoeker per weekend (reken maar uit met geschieden ouders en veel broers en zussen). Er werd hier net gedaan of je je meteen achtergesteld moet voelen en meteen voor de rest van je leven een slechte relatie met de nieuwe ouders gaat krijgen als je niet precies tegelijk met je evenknieën in de familie mag komen. Dat is onzin. Dat doe je helemaal zelf.
yette schreef op 30-10-2022 om 15:19:
[..]
Zo gaat het hier ook.
Ik kan me überhaupt niet voorstellen hoe je dat consequent eerlijk moet doen. Ga je dan elke maand even vaak en even lang bij beide oma's langs? Ook als de een warm en geïnteresseerd is en er altijd een feestje van maakt terwijl je bij de ander min of meer op visite zit? Verdeel je de logeerpartijen en uitstapjes die oma's met de kleinkinderen doen ook eerlijk om en om? En wat als de ene oma minder initiatief neemt of minder geld heeft? Dan maar niet met de ander mee naar een bungalowpark of de Efteling want dat geeft scheve ogen? Wat als je kind liever bij oma X wil logeren, terwijl oma Y aan de beurt is?
Ik heb het het eerste half jaar geprobeerd. Doodvermoeiend. Zelfde fotos sturen naar beide opa's en oma's. Van mijn familie altijd leuke reacties en als ik eens een dag niks stuurde klaagzang dat ze een foto wilde. Van mijn schoonfamilie kreeg ik op zijn best geen reactie of een reactie joh wat zie je er moe uit. Ondertussen werd ik altijd ondervraagd over hoe vaak en hoelang ik mijn ouders bezocht etc. Ik voelde wel aan dat alles op de weegschaal werd gelegd en regelmatig hoorde ik toch nog wat gemor.
Toen na een half jaar werd mij kwalijk genomen dat ik zonder partner en met dochter naar mijn ouders ging. Maar dat partner mij niet thuis liet en alleen met dochter kwam (dochter kreeg borstvoeding en kolven lukte niet goed). Nooit bij stil gestaan dat dat ook oneerlijk was. Mijn schoonmoeder was er zo boos over en dat was voor mij de wake up call dat ik het toch nooit eerlijk kon doen en toen heb ik gewoon losgelaten. Nu is schoonmoeder gewoon altijd teleurgesteld, maar nu in elk geval met goede reden. Want inderdaad inmiddels is de verhouding scheef en zien mijn ouders dochter veel vaker.
Renmuis schreef op 27-10-2022 om 22:47:
[..]
Het gaat hier om menselijke relaties, geen rechten, plichten of wetten, geen zakelijke overeenkomst. Een oma heeft helemaal nergens recht op. Hoe warm de band is, is allesbepalend.
Dat is geen straf, geen wraak, geen manipulatief spelletje, en gaat vaak grotendeels onbewust.
Ik ben het hier mee eens. Ik heb zelf een hele warme band met mijn ouders en zij zien mijn partner ook echt als hun zoon. Mijn schoonfamilie daarentegen hebben mijn partner een heel onveilige jeugd bezorgd en ik moet echt moeite doen om mijn partner regelmatig contact te laten hebben, omwille van hun kleinkind.
Toen zij geboren was, was mijn schoonmoeder op vakantie, maar ik weet zeker dat mijn vriend anders ook pas had gewild dat ze na een week ofzo kwamen. Het kost hem energie genoeg, dat wilde hij liever aan ons besteden.
Valeria schreef op 30-10-2022 om 15:51:
[..]
Dat is alleen zo als jij dat zelf zo opvat.
Bij een van mijn broers/zussen was iedereen pas na een paar weken welkom. Niemand heeft daar een stempel van gevoeld hoor.
Misschien hebben ze dat niet laten merken of gezegd maar hebben ze wel dat gevoeld gehad. Na de bevalling wanneer iedereen is geweest kan je inderdaad niet op een weegschaal leggen hoeveel elke opa of oma tijd heeft doorgebracht met kleinkind. Maar zoiets als een geboorte, wat een hele bijzondere gebeurtenis is blijf ik erbij dat het vreemd is om daar onderscheid in te maken. Zo zijn er heel veel situaties toch
Tja, als ik net bevallen zou zijn, zou ik eerder mijn eigen moeder willen dan mijn schoonmoeder. Niet alleen omdat ze mijn moeder is, maar ook omdat ze gek op kinderen is en ik het hele bezoek alleen maar zou horen hoe leuk en lief baby is en of het echt wel goed met mij gaat.
Schoonmoeder heeft nogal de neiging om eerst negatief te zijn. Dus als je iets leuks hebt of gaat doen, dan krijg je altijd negatief commentaar. Misschien doet ze dat dan niet bij de baby, maar ik zou het risico klein willen houden, want dat trek ik normaal al slecht, dus dan komt ze maar later als ik bijgekomen ben.
Dit is in theorie, want geen kinderwens.
Zusterclivia schreef op 31-10-2022 om 22:39:
Tja, als ik net bevallen zou zijn, zou ik eerder mijn eigen moeder willen dan mijn schoonmoeder. Niet alleen omdat ze mijn moeder is, maar ook omdat ze gek op kinderen is en ik het hele bezoek alleen maar zou horen hoe leuk en lief baby is en of het echt wel goed met mij gaat.
Schoonmoeder heeft nogal de neiging om eerst negatief te zijn. Dus als je iets leuks hebt of gaat doen, dan krijg je altijd negatief commentaar. Misschien doet ze dat dan niet bij de baby, maar ik zou het risico klein willen houden, want dat trek ik normaal al slecht, dus dan komt ze maar later als ik bijgekomen ben.
Dit is in theorie, want geen kinderwens.
Hangt dat niet heel erg van de persoon af? Ik heb zelf een erg negatieve vader (en een moeder die daarin wordt meegezogen), dus mijn man heeft negatieve schoonouders. Ook je eigen moeder is de schoonmoeder van je partner.
Mijn eigen ouders mochten uiteraard snel komen kijken bij onze baby's (al was het maar dat ze bij het tweede kind op de oudste hadden gepast). Waar ik zelf niet goed tegen kon waren de vele ongevraagde goedbedoelde adviezen en baby-aankopen en dat ze niet echt oog hadden voor onze behoeftes. Maar dat kwam pas toen de eerste baby al een paar weken oud was.... daarvoor, zeker bij het eerste bezoekje konden ze zich nog wel bescheiden opstellen.
Zusterclivia schreef op 31-10-2022 om 22:39:
Tja, als ik net bevallen zou zijn, zou ik eerder mijn eigen moeder willen dan mijn schoonmoeder. Niet alleen omdat ze mijn moeder is, maar ook omdat ze gek op kinderen is en ik het hele bezoek alleen maar zou horen hoe leuk en lief baby is en of het echt wel goed met mij gaat.
Schoonmoeder heeft nogal de neiging om eerst negatief te zijn. Dus als je iets leuks hebt of gaat doen, dan krijg je altijd negatief commentaar. Misschien doet ze dat dan niet bij de baby, maar ik zou het risico klein willen houden, want dat trek ik normaal al slecht, dus dan komt ze maar later als ik bijgekomen ben.
Dit is in theorie, want geen kinderwens.
Zo'n soort schoonmoeder heb ik ook. Zij heeft het altijd zwaarder dan anderen. Of ze dwaalt enorm af. Als ik bijvoorbeeld iets over de baby of bevalling zou vertellen dan kan zij ineens tussendoor zeggen waar de aardappels in de aanbieding zijn.
Mij eigen vader was ook altijd negatief. Toen ik 5 jaar geleden blij en trots vertelde dat ik zwanger was was zijn reactie: "het kan ook nog mis gaan".
Van beide kan ik me geen echte felicitatie herinneren.
Hier is op de dag van de geboorte de hele naaste familie langs gekomen. Dus ook mijn broers en de zus van mijn man met aanhang. De buren zijn ook de eerste dag geweest en wat vrienden. Het zou echt niet in me opgekomen zijn om mijn ouders de eerste dag wel te laten komen en die van mijn man niet. Ik zeg er wel bij dat ik een hele makkelijke bevalling heb gehad en ik me heel goed voelde en het fijn vond om visite te ontvangen. Ik lag ook niet in bed en ben ook nooit overdag gaan liggen. Toen mijn broers vader werden ben ik ook gelijk de eerste dag al gaan kijken.
watertoren schreef op 01-11-2022 om 11:34:
Hier is op de dag van de geboorte de hele naaste familie langs gekomen. Dus ook mijn broers en de zus van mijn man met aanhang. De buren zijn ook de eerste dag geweest en wat vrienden. Het zou echt niet in me opgekomen zijn om mijn ouders de eerste dag wel te laten komen en die van mijn man niet. Ik zeg er wel bij dat ik een hele makkelijke bevalling heb gehad en ik me heel goed voelde en het fijn vond om visite te ontvangen. Ik lag ook niet in bed en ben ook nooit overdag gaan liggen. Toen mijn broers vader werden ben ik ook gelijk de eerste dag al gaan kijken.
Mijn zus belde mij vanuit het ziekenhuis terwijl ze ondertussen werd gehecht, want ik moest nog een uur rijden voordat ik bij haar kon zijn 😂😂. Het was 6.30 uur in de ochtend en deed dit keer maar 45 minuten over de autorit, kon niet wachten om mijn peterkindje te bewonderen 🥰
Zo zie je maar dat het iets zeer persoonlijks is, want haar bevalling was erg zwaar geweest met 3 dagen weeën en onverwachts op het laatste moment nog met de ziekenauto naar het ziekenhuis.
Het (thuis of elders) geven van een kraamfeest is natuurlijk ook altijd nog een optie. Ideaal voor wie er de voorkeur aan geeft om pas kraambezoek te ontvangen na enigszins van de bevalling te zijn hersteld en niet al te veel tijd kwijt wil zijn aan het individueel ontvangen van deze en gene.
RodeKrullenbol schreef op 01-11-2022 om 15:45:
Het (thuis of elders) geven van een kraamfeest is natuurlijk ook altijd nog een optie. Ideaal voor wie er de voorkeur aan geeft om pas kraambezoek te ontvangen na enigszins van de bevalling te zijn hersteld en niet al te veel tijd kwijt wil zijn aan het individueel ontvangen van deze en gene.
Kraamfeest is een optie om de eerste weken even tot rust te kunnen komen, maar lost het probleem van het ‘recht’ van de grootouders boven de wens van de ouders niet op. In tegendeel; grootouders die te horen krijgen pas op een kraam feest, tegelijk met anderen, langs mogen komen, voelen zich dan juist zwaar gepasseerd.
Maar dat ‘rechten’ en ‘ wensen’ zal nog vaker de revue passeren; welke grootouders mogen bij afzwemmen komen, welke grootouders mag bij de doop een kind dragen, dit jaar Sinterklaas bij A of bij B? Etc etc. Kinderen zijn geen kinderen meer, maar thriomphen van succes en rijkdom.
